امامـــی کافتاب خافقــــــین است           امام از ماه تا ماهــــی حســــین است

بســی خون کرده اند اهل ملامـت           ولی این خــــون نخســــــــبد تا قــیامت

هر آن خونی که بر روی زمانه ست           برفت از چشم و این خون جاودانه است

چو ذاتش آفتــــــــــاب جـاودان بود            زخون او شـــــــفق باقــــــــی از آن بود

چو آن خورشــید دین شد نا پدیدار        در آن خــــــــــون چــرخ می گردد چو پرگار

برای مطالعه دیگر اشعار کلیک کنید

چون خلافت رشته از قرآن گسیخت        حریت را زهر ادر کام ریخــــــــت

خاست آن سر جـــلوه ی خیر الامم          چون سحاب قبله باران در قدم

بر زمین کربـــــــلا بارید و رفـــــــــت           لاله در ویرانه ها کارید و رفــت

تا قیــــــــــــامت قطع استبداد کرد           موج خون او چمن ایجـتتتاد کرد

بهر حق درخاکو خون گردیده است         پس بنای لا اله گردیـــــده است

مدعایش ســــــلطنت بودی اگــــر           خودنکردی با چنین سامان سفر

دشـــمنان چون ریگ صحــرا لا تعد           دوستـــــان او به یزدان هم عدد

ســــــــر ابراهیم واســــماعیل بود           یعنی آن اجــــمال را تفصـیل بود

عزم او چون کوهســـــــاران استوار           پایدار و تندســـیر و کامکـــــــــار

..................................................................................................

روز عاشــــــورا همه اهل حلب              باب انطاکیه اندر تا به شب

گرد آید مرد وزن جمعی عظـیم             ماتم آن خاندان دارد مقــیم

ناله و نوحه کنــــــند اندر بـــکا              شیـــعه عاشورا برای کربلا

بشـــشمرند آن ظلمها و امتحان             کز یزید و شمر دید آن خاندان