برای دیدن مواردی که روزه را باطل می کند به ادامه مطلب بروید.

 خوردن و آشامیدن: خوردن و آشامیدن از هر نوعی باشد که از آن جمله مصرف داروهایی چون آمپول است که موجب تغذیه برای جسم یا موجب ایجاد توانایی می شود که طعام و خوراک موجب آن است چنین مواردی موجب ابطال روزه است تنها در صورتی که برای مریض افطار کردن جایز باشد و گرنه استعمالش در مورد او جایز نیست چنانکه مجبور به استعمال آن در روز باشد در چنین حالتی برای او درست است که آن را استفاده و روزه نگیرد و به جای آن روز دیگری را روزه بگیرد اما آمپولهایی که فاقد مواد غذایی یا موجبات آن هستند چون پنسلین باعث ابطال روزه نیست چون نه از لحاظ لفظ و نه از لحاظ معنی خوردنی و نوشیدنی محسوب نمی گردند ولی به هر حال در حالت روزه احتیاط در ترک آن است چنانکه پیامبر _صلی الله علیه و سلم _ می فرماید:**دَعْ مَا یَرِیبُکَ إِلَى مَا لَا یَرِیبُکَ**[1]

 (آنچه را که در آن شک داری ترک کن و در آنچه شکی در آن نیست روی بیاور.)

‌ب.   جماع و مباشرت جنسی: از جمله گناهان کبیره در برای روزه دار در روز ماه رمضان است و دارای یک کفاره سنگینی است که عبارت است از: آزاد کردن یک برده و در صورت عدم توانایی به خاطر نبودن مال یا نبود برده بایستی دو ماه پشت سر هم روزه باشد و در حالت عدم توانایی برای انجام روزه بایستی شصت مسکین را طعام دهد.(که کیفیت طعام قبلاً بیان شده است.)

‌ج.   خارج شدن منی: روزه دار خود سبب انزال آن باشد چنانکه همسرش را ببوسد و  به این سبب منی از او خارج شود در نتیجه روزه اش باطل می گردد. ولی در صورتی که خود مسبب خروج منی نباشد چنانچه در خواب احتلام گردد روزه اش در چنین حالتی باطل نمی شود چون بدون اختیار او روی داده است و بر روزه دار حرام است چنان ارتباطی را ایجاد نماید که ترس از فساد روزه در آن موجود باشد بنابراین نباید همسرش را لمس یا ببوسد در صورتی که ظن و گمان انزال منی به سبب آن موجود باشد چون با این کار روزه را در معرض فساد قرار می دهد.

‌د.    حجامت:[2]

 خون گیر و هم کسی که خون از او گرفته شده روزه شان باطل می گردد. چنانکه رافع بن خدیج از رسول الله _صلی الله علیه و سلم_ روایت می کند که فرمود:**أَفْطَرَ الْحَاجِمُ وَالْمَحْجُومُ**[3]

 (کسی که خون کثیف را از بدن کسی می مکد و هم کسی که خون بدنش مکیده می شود هر دو روزه را شکسته اند.) ولی خارج شدن خون به واسطه زخم یا کشیدن دندان یا خون آمدن بینی و امثال اینها موجب ابطال روزه نیستند.

‌ه.    استفراق: در صورتی که با میل و اختیار خودش باشد موجب ابطال روزه است ولی اگر بدون اختیار انسان و بخودی خود روی دهد موجب ابطال نیست.

روزه دار اگر یکی از این ابطال کننده های روزه را به خاطر جهل یا فراموشی انجام دهد روزه اش باطل نمی شود چنانکه خداوند متعال می فرماید:{وَلَیْسَ عَلَیْکُمْ جُنَاحٌ فِیمَآ أَخْطَأْتُمْ بِهِ وَلَـ?کِن مَّا تَعَمَّدَتْ قُلُوبُکُمْ وَکَانَ ?للَّهُ غَفُوراً رَّحِیماً} «در آنچه از روی اشتباه و خطا انجام دادید گناهی بر شما نیست اما در مقابل اموراتی که قصد انجامش را می نمایید گناهکار هستید و خداوند بخشنده و مهربان است.» و می فرماید:{رَبَّنَا لاَ تُؤَاخِذْنَآ إِن نَّسِینَآ أَوْ أَخْطَأْنَا رَبَّنَا وَلاَ تَحْمِلْ عَلَیْنَآ إِصْرًا کَمَا حَمَلْتَهُ عَلَى ?لَّذِینَ مِن قَبْلِنَا رَبَّنَا وَلاَ تُحَمِّلْنَا مَا لاَ طَاقَةَ لَنَا بِهِ وَ?عْفُ عَنَّا وَ?غْفِرْ لَنَا وَ?رْحَمْنَآ أَنتَ مَوْلَـ?نَا فَ?نْصُرْنَا عَلَى ?لْقَوْمِ ?لْکَـ?فِرِینَ نَّسِینَآ أَوْ أَخْطَأْنَا رَبَّنَا وَلاَ تَحْمِلْ عَلَیْنَآ إِصْرًا کَمَا حَمَلْتَهُ عَلَى ?لَّذِینَ مِن قَبْلِنَا رَبَّنَا وَلاَ تُحَمِّلْنَا مَا لاَ طَاقَةَ لَنَا بِهِ وَ?عْفُ عَنَّا وَ?غْفِرْ لَنَا وَ?رْحَمْنَآ أَنتَ مَوْلَـ?نَا فَ?نْصُرْنَا عَلَى ?لْقَوْمِ ?لْکَـ?فِرِینَ} «خداوندا به خاطر فراموشی و یا خطا و اشتباه ما را مؤاخذه مکن. خداوندا بار گران را بر دوش ما قرار مده همانگونه که بر کسانی که قبل از ما بودند نهادی. پروردگارا آنچه طاقت آن را نداریم بر ما قرار مده. ما را ببخش و از ما درگذر و به ما رحم کن که تو مولای مایی پس ما را بر گروه کافران پیروز گردان.» و رسول الله _صلی الله علیه و سلم_ می فرماید:**إِنَّ اللَّهَ تَجَاوَزَ عَنْ أُمَّتِی الْخَطَأَ وَالنِّسْیَانَ وَمَا اسْتُکْرِهُوا عَلَیْهِ **[4]

 (خداوند در صورتی که امت من از روی اشتباه و یا فراموشی و یا در صورتی که مجبور شود اقدام به انجام کاری کند از آن می گذرد.) و می فرماید:**مَنْ نَسِیَ وَهُوَ صَائِمٌ فَأَکَلَ أَوْ شَرِبَ فَلْیُتِمَّ صَوْمَهُ فَإِنَّمَا أَطْعَمَهُ اللَّهُ وَسَقَاهُ**[5]

 (هرکس فراموش کند و در حالت روزه داری بخورد و بیاشامد روزه اش را تمام کند همانا پروردگار او را طعام داده و سیراب گردانیده است.) و در حدیث اسماء دختر ابوبکر _ رضی الله عنهما _ در صحیح بخاری روایت شده که گفت: در یکی از روزهای رمضان در زمان رسول الله _صلی الله علیه و سلم_ به خاطر ابری بودن هوا افطار کردیم سپس خورشید طلوع نمود و گفته نشد که رسول الله _صلی الله علیه و سلم_ دستور به قضای روزه آن روز را صادر کرده باشد و مثل همین مورد این است که اگر به گمان اینکه هنوز فجر طلوع نکرده به خوردن و آشامیدن بپردازد سپس برایش روشن شود که فجر طلوع نموده است روزه اش صحیح و قضا ندارد. برای روزه دار درست است که مواد خوشبو و معطر از هر نوعی که باشد استعمال نماید و برای روزه اش اشکالی ندارد.

برای روزه دار صحیح است که جهت مداوای چشم از قطره یا پماد استفاده کند بدون اینکه به روزه اش آسیبی برسد.و الله اعلم

و صلی الله علی نبینا محمد و علی آله و صحبه اجمعین